ฝนตกหนัก ในช่วงฤดูฝน เหมือนกราฟชีวิตคนเราที่เวลามีปัญหามารุมสุมใส่
สำหรับฉัน หนึ่งปีที่ผ่านมา หลังจากตัดสินใจลาออกจากงาน ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่าง ชีวิตความเป็นอยู่ตลอด หนึ่งปี ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตมากมาย ไม่มีงานเป็นหลักแหล่ง อยู่กับตัวเองมากขึ้น ความฟุ้งซ่านก็จะตามมา คิดเอง เออเองทุกอย่าง ไม่รู้จะปรึกษาใคร สถานะทางสังคมลดลง ไม่มีความน่าเชื่อถือ ปรึกษาครอบครัวก็ไม่ได้ ไม่อยากให้เขามาทุกข์ร้อนใจกับเรา เพื่อนฝูงบางคนก็รังเกียจ หนี้สินก็ท่วมหัว ร้องไห้ทุกวันน้ำตาแทบจะเป็นสายเลือด ถามว่ามีใครสนใจมั๊ย... ไม่มี
คิดว่าหลาย ๆ คนที่ตกงานคงมีความรู้สึกแบบนี้ แต่ฉันไม่เคยคิดที่จะทำร้ายตัวเองซักครั้ง
ฉันไม่เคยขออะไรมากมาย แค่คำพูดให้กำลังใจก็พอ
ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ .. ขอให้กำลังใจกับทุกคนที่กำลังประสบปัญหาชีวิต ไม่ว่าจะหนักหรือเบา ขอให้มีสติ และสู้ต่อไป
การเกิดเป็นคนนั้นยาก แต่การมีชีวิตอยู่จนวันสุดท้ายยากกว่า
สำหรับฉันใกล้จะถึงวันที่ฟ้าสดใสแล้ว
..สู้ สู้..
No comments:
Post a Comment